Siwy_Arek

Na skromnej laweczce usiadla obok

Postac skulona w groteske

Siwe wlosy do ramion rozwiane

Rece grajace smutne wibrato

Twarz sucha, usiana pajeczyna

Czolo zaorane myslami

A pod nim niczym jaskinie

Oczy z metnymi zrenicami

Szare spojrzenie w okular ubrane

Cala w plaszczu w laty zdobionym

Westchnela raz .. i trzeci, piaty.

Podniosla glowe kolyszac,

Spojrzala na moja dusze

I bez slow poczela pytac.

Nie rozumiem tych slow

To nie pytania lecz dal.

- Jak Ci na imie i o co pytasz? -

- Madrosc - odrzekla - i nie pytam. -

- Niechce cie, jeszcze nie teraz. -

- Jestem na twoje wolanie. -

- Nie umiem cie sluchac. –

- Nie sluchaj i nie czuj .–

- Wiec poco tu przyszlas. –

- Bys nie zapomnial kim jestes,

Wiec chcesz bym odeszla? –

- Tak i nie, to juz za pozno. –

- Jeszcze nie skonczona twoja droga .-

- Tak, wiem, jeszcze nie ,

Czy , mam nadzieje ze kiedys...? –

- Tylko ty to wiesz, moj szary smoku –

- Wiem , tak wiem, mam nadzieje,

Odejdz teraz i wroc po moj czas. –

- Czas? Wroce po spowiedz,

A teraz bedziesz taki jak ja,

Pa.-

Brak wiary oraz jej nadmiar... kazdy w cos wierzy i najwazniejsze by ta wiara jakakolwiek by nie byla nas nie niszczyla. Nasza kultura wywodzi sie wprost  z mysli klasycznej opatrzonej chrzescijanstwem, wiec od urodzenia mamy niejako wpojona wiare w przede wszystkim czlowieka polaczona z silnym indywidualizmem, ten zas oprocz wiary czasami wznieca zwatpienie. Jedynie serce nie przestaje wierzyc, ktorego boimy sie sluchac a jesli juz pojdziemy za jego glosem to na zatracenie. Brak rownowagi czyni nas ludzmi wysoce dynamicznymi w naszych zachowaniach, ktore czesto trudno przewidzec. Tworza nas wiec nie wygaszalne az po kres emocje. Nie dajmy im sie wciagac poniewaz nie sa dobrymi doradcami. Wie to kazdy kto w zlosci zrobil cos czego potem zalowal.

Co to jest madrosc? Trudno na to pytanie odpowiedziec jednoznacznie, poniewaz sama madrosc sprawia duzy problem i nie zawsze jest domena ludzkich zachowan. Modrosc powoduje ze zadaje mase pytan, na ktore nie ma jednej prawidlowej odpowiedzi, skoro nie ma to juz jest niedobrze, bo jak zyc w swiecie, ktory jest niejasny w ogladzie. Wiec....sama madrosc sprawia klopot jej posiadaczowi poniewaz jest choroba nieuleczlana, a jakie sa z nia konkretne problemy .... no wlasnie to wiedza tylko madrzy ludzie.

Moze kiedys uda mi sie miec z nia problemy :))))

ps: a moze lepiej nie :) Siwat jest piekny i madry poco go zmieniac za wszelka cene :) 

Stanalem kiedys na teczy slonecznej
Blyszczacej swierzoscia, kojacej zapachem
Kolory zrodlane i wyrazne jak prawda
Blekit to wolnosc i nieba kopula
Czerwien sercem bila natchnionym
Zolc zazdrosna strzegla tajemnic
Zielen w nadzei czekac czekala
Roz o milosci spiewal piosenke
Wsrod oranzu motyle pierzchaly
Taniec kolorow  i wsrod nich ja
Upojony radosny tanczylem
Kiedys za malo mi bylo tego
Wzialem do reki barwna wiazanke
I mieszac poczalem szalony palete
Zielen z czerwienia , roz z blekitem
I zolc zazdrosna z oranzem
Lecz kolorow nowych nie bylo
W szarosc sie zlalo to towarzystwo
Zlekniony swoim zuchwalstwem

Wytrzec zachcialem swoja pomylke
Niestety pod triada  zmieszana
Wyjrzal nijaki czarny ponury

Do dzis wymazuje czern z obrazu
A teczy juz nie ma, czy juz nie bedzie???
Teraz z nadzieja czekam w rozterce
By swa pomylke naprawic co rychlej
Kto mi pomoze rozwiazac zagadke
Jak poukladac tecze platek za platkiem?

odkurzone :))

„To, co wyobraźnia odbiera jako piękno, musi być prawdą — niezależnie od tego, czy istniało przedtem, czy nie"(...)

Sama wyobraznia jest pieknem samym w sobie, potrafi nas zmieniac z ogluszonych niedowiarkow zaplatanych w swoje kompleksy z drugiej strony wprowadza nas w swiat snow , ktore po pewnym czasie sa czescia naszego realnego zycia. Piekno jest niezalezne od obiektywnych i subiektywnych sadow. W czystej postaci nie podlega jakiejkolwiek ocenie. TO nasz wielki diament, ktory my sami mozemy zamienic w brylant i wiesc zycie pelne blasku i intymnych doznan. :)))